“Elisabeth Stephania Ber…..” zegt de trainer bij de diploma-uitreiking en ik sta op om mijn diploma in ontvangst te nemen. “Ho ho” zegt hij, “Opnieuw. Ga maar weer zitten, eerst noem ik al jouw namen en dan mag je komen”. Er klinkt gelach van medecursisten en ik ga weer zitten en luister naar mijn namen.
Zo ken ik het mijn hele leven, veel hilariteit als al mijn voornamen opgelezen worden. Mijn huisgenoten uit mijn studietijd, kunnen de namen zo opzeggen, al noemen ze me vaak gewoon Smitje terwijl Ilse mijn roepnaam is.
Afgelopen maanden deed ik de opleiding “Relatie als Spiegel” bij Phoenix. Soms denk ik dat ik wel genoeg weet om mijn werk goed te kunnen doen. Maar ook deze opleiding verraste mij weer hoe zeer ik geraakt werd door, en geleerd heb over, existentiële thema’s als leven en dood, gemis en verlangen, inordenen, mannelijke en vrouwelijke energie, schaamte, schuld en angst. Veel nieuwe ervaringen in bijzondere ontmoetingen.
De workshop voor mijn medecursisten hield ik over “inordenen”. Over plek aannemen in “het Grote”, daar waar alles is, recht en onrecht, macht en onmacht, leven en dood.
Over besef hebben van mijn plek, als dochter van mijn moeder. Ter ere van haar zong en speelde ik op mijn ukelele haar liedje “Edelweiss”.
In die kwetsbaarheid opende ik het veld van leren en konden mijn medecursisten in de oefening een nieuwe ervaring opdoen over inordenen, over hun plek aannemen bij hun ouders.
Vandaag is het 8 oktober, de geboortedag van mijn oma Dora, de moeder van mijn moeder. Ik heb haar nooit gekend en toch is ook zij belangrijk geweest voor mijn leven. Voor haar verjaardag kreeg zij van mijn opa altijd herfstasters. En zie deze nu eens bloeien in mijn tuin!
Ik voel nu wat de trainer bedoelt, dat ik pas van mijn stoel mag komen na het noemen van mijn namen. Door echt te luisteren, eer ik mijn moeder Elisabeth, mijn vader Stephanus, en mijn oma’s Bernarda en Dora. En Maria staat voor oermoeder en zo orden ik in.
Wil jij mijn nieuwe blogs en foto's ontvangen, vul dan hieronder jouw gegevens in. Na verzending ontvang jij een e-mail met een link ter bevestiging. Ik doe dit om zeker te weten dat het e-mailadres van jou is.
6 reacties op "E.S.B.T.M. en we noemen haar Smitje"
Hoi Ilse,
Van harte gefeliciteerd met het behalen van deze oorkonde. Zou leuk zijn om elkaar weer eens te zien. grt BEA
What’s in a name,…
Bij je geboorte zorgvuldig uitgekozen,.. je naam! Ik kan me zo voorstellen toen je ouders er mee bezig waren: piekeren, discussie en zoeken naar de juiste combinatie. Maar wellicht ook; aan wie geven we de eer om onze – in dit geval dochter- te vernoemen.
Uiteindelijk stond je vader bij de burgerlijke stand om bovenstaande reeks voor eeuwig vat te laten leggen. Dus Smitje: laat ze maar een beetje plagen allemaal! Zolang ze die reeks namen maar met respect uitspreken of uitschrijven: Stay proud on them !
Gefeliciteerd.
Mooi geschreven weer Ilse en nog van harte met het behalen van weer een opleiding. Zal ook eens proberen in te ordenen. Liefs je nichtje.
PS Jammer toch dat we elkaar zo weinig spreken, maar vind het leuk om af en toe wat van je voorbij te zien komen.
Als ik volgens jouw namen inorden, dan heet ik Cornelia Tjerk Trijntje Dik Maria van der Schaaf. Op de hotelschool heette ik Schaafje, en nu heet ik Marlies Henderson. Bewust brak mijn moeder de naam-tradities. Zo ben ik het in-ordenen ontsnapt, al is de informatie wel in mijn DNA geschreven, toch?
Mooi om te lezen. Weer iets geleerd “inordenen”
haha zelfspot en serieus !!!