Waar loop JIJ voor?

Zondag stapte ik enthousiast mijn sportschoenen in, om mee te doen met de Singelloop. Jaarlijks zag ik het feestelijke festijn in Utrecht, mijn stadsie. Dit jaar wilde ik ook!
De afgelopen weken had ik veel wisselende, storende gedachtes over deze loop, die ik keer op keer afwoog en alles zeiden over mij. Met als uiteindelijke vraag: “Waar loop ik eigenlijk voor”?
Sinds een half jaar ben ik weer gaan hardlopen, te weinig beweging, teveel in mijn hoofd. Keurig volgens schema heb ik getraind. Eerst naar de 5, de laatste maand naar de 10 km. Bij het inschrijven beginnen mijn overwegingen “of ik een medaille wil na afloop”?

Ja natuurlijk denk ik direct. Het is een bevestiging voor wat ik gedaan heb. En dan laat ik het ingraveren zoals vroeger, mét de gelopen tijd erop. Misschien lukt het mij wel om binnen een uur binnen te zijn, dat zou nog eens een prestatie zijn.

Deze gedachtes voelen ook vreemd, ik hoef nu toch niet meer te presteren, ik hoef mij toch niet meer te vergelijken met mijn grote broers zoals ik vroeger blijkbaar deed? Nee, scoren hoeft niet meer.

Zal ik dan lopen voor een goed doel? En sponsoring vragen voor de Alzheimer Stichting of KWF? Dat zullen ze goed kunnen gebruiken. En zo kan ik dan weer bijdragen aan het voorkomen van leed terwijl ik ook nog mijn eigen rondje loop.

Maar ja, wie zit te wachten om weer geld te geven aan het zoveelste goede doel? Zal ik dan zelf een groot bedrag doneren als ik het gehaald heb? En daar voel ik mijn Zorro-cape om mijn schouders en die ik had ik toch recent afgedaan? Ik voel het verdriet om de zieke mens en mijn beperking om het op te lossen. Nee, ik ga ook niet voor het goede doel.

Bij de start neem ik een besluit, ik loop voor mezelf! Omdat ik het wil, omdat ik het wil beleven. Omdat ik blij word van samen sportief bezig zijn. Omdat ik mij wil laten inhalen door iedereen die sneller loopt dan ik, terwijl ik in mijn eigen tempo geniet van alle aanmoedigingen van de vrijwilligers en toeschouwers. Wat een sfeer!

En de medaille krijg ik alsnog. Niet voor mijn prestatie, maar als herinnering aan deze bijzonder mooie dag!

En waar loop JIJ voor? Kies jij voor wat je werkelijk wil in het leven? Of volg je oude patronen en vergeet je dat je in het hier en nu eigen nieuwe keuzes kunt maken?

Voel je welkom om er met mij samen naar te kijken!

7 reacties op "Waar loop JIJ voor?"

Harry op 15 oktober 2018:

Avontuur, natuurbeleving, nieuwe paadjes ontdekken, verdwalen, modder aan mijn schoenen, buitenspelen. Beter en sneller willen worden, haantjesgedrag (in de achterhoede), lekker in mijn lijf zitten, conditie opbouwen, er goed uit zien. Moment voor mijzelf en mijn gedachten, grenzen verkennen, grenzen verleggen, soms er overheen, helemaal kapot gaan en herstellen, voldoening. Nog jaren doorgaan en ontkennen dat ik ouder word.
Daarom dus loop ik hard.

Paul Vriezen op 10 oktober 2018:

Isabella en ik zagen je voorbij flitsen in ontspannen tred. Aan de stationskant tegenover Paardenveld. Mooie effort. Dat van die medailles, dat doe ik ook. Voor mezelf. Hartelijke groeten, Paul

Sjaak Verdouw op 9 oktober 2018:

Weer goed geschreven hoor. En laten we ook niet vergeten dat een ieder ook beseft dat je de keus hebt om je doel ‘aan te wijzen’ voor zijn /haar prestatieloop. Prijs je rijk want sommigen willen wel maar kunnen niet lopen. Het leven is goed !

BvH op 9 oktober 2018:

Welke overwegingen heb je, welke keuzes maak je. Zoals je zo vaak zegt: ”waarom doe je dit, wat geeft het je?’ Vaak denken we te moeilijk en vergeten ons soms zelf.
Fijn dat je al zoveel hebt gegeven en nog doet:
Mooi om te lezen.

pa en ma op 9 oktober 2018:

Ik denk dat jouw “grote broers” nu hun pet en zelfs hun hoed af nemen voor deze prestatie. goed gedaan.

Anneke op 9 oktober 2018:

Wat weer mooi omschreven.
Dank voor het delen Ilse een thema wat bekend in m’n oren klinkt !

Marianne op 9 oktober 2018:

Leuk Ilse, voor je zelf lopen👍
Knap die training
Lfs