Meld je nu aan! 09 april 2015
Zo doen wij het niet bij de familie Smit
Het zonnetje schijnt, de narcissen bloeien volop en ik zie een eerste rode tulp uit de bloembak komen. Ik pak mijn boek en besluit buiten te gaan lezen. Zo maar door de week, midden op de dag.
Ik zit heerlijk, het boek is boeiend en ik geniet van de tuingeluiden van de buurt. Maar na een paar minuten komen de gedachtes. “Zal ik toch maar boodschappen gaan kopen, E. heeft gisteren ook al gekookt”, en “je wilde toch de belastingaangifte doen”, en “misschien toch eerst de kledingkast opruimen”?
Zo kan ik altijd iets verzinnen wat eigenlijk “moet”. Zo maar op de dag een boek pakken, en niet werken of huishoudelijk bezig zijn, vind ik nog steeds lastig.
“Zo doen wij dat niet bij de familie Smit” was de impliciete boodschap die ik hierover mee gekregen heb. Mijn ouders hebben altijd hard gewerkt om ons een fijne jeugd en goede toekomst te geven. E. kookt bijna altijd, is drukker dan ik met ramen lappen en de was doen. Ik voel me daardoor makkelijk schuldig naar E. en mijn ouders als ik maar wat aan lummel. Schuldig omdat ik even niet precies doe zoals ik thuis geleerd heb, hard werken en samen de klus klaren.
Toch schenk ik mijzelf nog een kop thee in en kies er voor te blijven lezen. Ik ga doen wat goed is voor mij, waar ik zin in heb, waar ik blij van word, ook al is het totaal niet nuttig.
En alles zal goed komen, E. krijgt straks een met liefde opgewarmd kliekje en morgen zullen de patiënten een vrolijke en uitgeruste dokter treffen.
Overzicht van alle blogs
29 juni 2022
De stem van de engelen
22 december 2020
Voor sommige keuzes is moed nodig
03 december 2020
De Sint mag alles zeggen!
08 mei 2020
Een regenton vol tranen
20 maart 2020
Weer samen aan de keukentafel
16 december 2019
Fit het nieuwe jaar in
09 juli 2019
Een taartje bakken is nog niet zo eenvoudig
07 april 2019
De hommel
30 december 2018
Op de top van het Geluk
08 oktober 2018
Waar loop JIJ voor?
26 juni 2018
Mijn stethoscoop aan de wilgen
20 april 2018
Liefde en Ritueel
23 januari 2018
Verstoppertje
28 augustus 2017
“Ik denk dat ik haar maar houd”
01 mei 2017
Het verhaal van het meisje en haar geheime kistje.
01 maart 2017
Vijf jaar geleden ging de zaag er in.
19 januari 2017
Help, de schilder komt
07 december 2016
“Waar heeft u vroeger nooit om gehuild?”
17 augustus 2016
Mijn perfecte oma
27 mei 2016
Springen in het diepe.
29 februari 2016
Ik hoopte zo de zee te horen.
21 december 2015
De mooiste kerstboom van Utrecht
26 oktober 2015
Koekje van eigen deeg
24 augustus 2015
En dit ben ik gelukkig ook
22 juni 2015
“En hoe gaat het verder met je?”
20 mei 2015
Waar een kleurenanalyse niet goed voor is…
26 april 2015
Klokken luiden en de Zwarte Nel, goed voor de relatie
15 maart 2015
Bedding voor Jet
15 februari 2015
Rode kool met gehaktballen op Bonaire
08 oktober 2019
E.S.B.T.M. en we noemen haar Smitje
26 januari 2015
Een samengesteld gezin, het is ook gewoon ingewikkeld
12 januari 2015
“Ik mis je zo verschrikkelijk”
18 december 2014
Communicatie rondom kanker
29 november 2014
Een mooi gesprek
28 augustus 2014
Kankerpatiënten kampen vaak met relatieproblemen
24 juli 2014
1 reactie
Heel herkenbaar. Je bent me alleen een stapje voor want dat zitten blijven lukt mij nog niet. Misschien over een jaartje…nog even oefenen…haha