Stuur deze pagina door naar vriend
Geen blog missen?
Meld je nu aan!
12 januari 2015

“Ik mis je zo verschrikkelijk”

Dat was de boodschap op de kerstkaart van een 93-jarige patiënte. Ik ben al drie jaar weg uit mijn oude huisartspraktijk en was er zeer geroerd door haar kaart.
In de 12 jaar dat ik haar huisarts mocht zijn, hadden wij vele mooie ontmoetingen. Zij vertelde tijdens de consulten vaak en graag over haar leven, de vreselijke gebeurtenissen uit de oorlog, haar strijd na de oorlog. De oorlog die haar zo getekend en gevormd heeft.

Ik besloot bij haar langs te gaan en zag door het raam een vrouw geknield op de grond met verwilderde haren, druk bezig met iets.

Ze opende de deur en herkende mij in eerste instantie niet. Toen ik vertelde wie ik was, vloog ze me om de hals om mij de eerste vijf minuten niet meer los te laten, beiden blij en geëmotioneerd om ons weerzien.

Ik vroeg wat ze aan het doen was en zag de grote ravage aan snoeren en stekkers in de hoek van de keuken. Ze was al een paar uur bezig om de boel te ontwarren, wat duidelijk nog niet gelukt was. Toen ik verder rond keek, zag ik dat ze misschien sowieso wel wat hulp kon gebruiken, de keuken en de kamer stonden vol met van alles.

Zonder te vragen ging ik aan de slag met de snoeren en binnen 5 minuten deden de lampen en de telefoon het weer.

Ik vroeg waarom ze niet iemand gevraagd had om dit voor haar te doen. Zo raar is het toch niet om op haar leeftijd wat hulp te vragen. Ze antwoordde dat ze alles zelf nog heel goed kon. Ze had echt geen hulp nodig. Ze gaf zich zelf elke dag een taak om zo haar huis en zichzelf op orde te houden. Gister had ze de kleren gewassen, vandaag zou ze strijken en de snoeren uit elkaar halen. Ingewikkelder dan dat was het niet. Om mij heen kijkend wilde ik het graag geloven.

Samen op de bank zittend, vertelde ze over haar leven nu, hoe ze genoot van haar tuin als tv met daarin de vogeltjes die elke dag bij haar langskwamen. Ze was zich aan het voorbereiden op de grote reis en had me graag nog eens willen zien. Dat was de reden voor haar om mij een kaart te sturen.

Terug naar huis schrok ik van de gedachte dat als ik niet gegaan zou zijn, zij mij ook niet meer gezien zou hebben voor haar grote reis. De impliciete opmerking “ik mis je zo verschrikkelijk”, stond eigenlijk voor haar verlangen om mij nog eens te zien. Hoe bescheiden was zij om het mij niet gewoon te vragen, om iets te vragen voor zichzelf dat er zo toe doet.

En jij, kun jij hulp vragen en aannemen of haal jij ook liever zelf de snoeren uit elkaar?

Deze lieve patiënte heeft door haar levensgeschiedenis het niet echt geleerd maar jij en ik kunnen nog leren.

En ik leer zeker weer door over een paar weken nog eens bij haar langs te gaan voor een kletsje en een vetbolletje voor de vogels.




Wil je hierop reageren?

Overzicht van alle blogs

Afbeelding 29 juni 2022

De stem van de engelen

Afbeelding 22 december 2020

Voor sommige keuzes is moed nodig

Afbeelding 03 december 2020

De Sint mag alles zeggen!

Afbeelding 08 mei 2020

Een regenton vol tranen

Afbeelding 20 maart 2020

Weer samen aan de keukentafel

Afbeelding 16 december 2019

Fit het nieuwe jaar in

Afbeelding 09 juli 2019

Een taartje bakken is nog niet zo eenvoudig

Afbeelding 07 april 2019

De hommel

Afbeelding 30 december 2018

Op de top van het Geluk

Afbeelding 08 oktober 2018

Waar loop JIJ voor?

Afbeelding 26 juni 2018

Mijn stethoscoop aan de wilgen

Afbeelding 20 april 2018

Liefde en Ritueel

Afbeelding 23 januari 2018

Verstoppertje

Afbeelding 28 augustus 2017

“Ik denk dat ik haar maar houd”

Afbeelding 01 mei 2017

Het verhaal van het meisje en haar geheime kistje.

Afbeelding 01 maart 2017

Vijf jaar geleden ging de zaag er in.

Afbeelding 19 januari 2017

Help, de schilder komt

Afbeelding 07 december 2016

“Waar heeft u vroeger nooit om gehuild?”

Afbeelding 17 augustus 2016

Mijn perfecte oma

Afbeelding 27 mei 2016

Springen in het diepe.

Afbeelding 29 februari 2016

Ik hoopte zo de zee te horen.

Afbeelding 21 december 2015

De mooiste kerstboom van Utrecht

Afbeelding 26 oktober 2015

Koekje van eigen deeg

Afbeelding 24 augustus 2015

En dit ben ik gelukkig ook

Afbeelding 22 juni 2015

“En hoe gaat het verder met je?”

Afbeelding 20 mei 2015

Waar een kleurenanalyse niet goed voor is…

Afbeelding 26 april 2015

Klokken luiden en de Zwarte Nel, goed voor de relatie

Afbeelding 09 april 2015

Zo doen wij het niet bij de familie Smit

Afbeelding 15 maart 2015

Bedding voor Jet

Afbeelding 15 februari 2015

Rode kool met gehaktballen op Bonaire

Afbeelding 08 oktober 2019

E.S.B.T.M. en we noemen haar Smitje

Afbeelding 26 januari 2015

Een samengesteld gezin, het is ook gewoon ingewikkeld

Afbeelding 18 december 2014

Communicatie rondom kanker

Afbeelding 29 november 2014

Een mooi gesprek

Afbeelding 28 augustus 2014

Kankerpatiënten kampen vaak met relatieproblemen

Afbeelding 24 juli 2014

Herbergen van Verlies

Aanmelden voor nieuwe blogs en foto's

Wil jij mijn nieuwe blogs en foto's ontvangen, vul dan hieronder jouw gegevens in. Na verzending ontvang jij een e-mail met een link ter bevestiging. Ik doe dit om zeker te weten dat het e-mailadres van jou is.


Aanmelden