Meld je nu aan! 20 maart 2020
Weer samen aan de keukentafel
Als we niet bij mijn ouders aan tafel kunnen zitten vanwege de angst voor besmetting met het Coronavirus, maken we toch gewoon een virtuele keukentafel. Met het programma Zoom schuift iedereen makkelijk aan.
De tafel is snel gedekt. Daar was mijn jongste broer V vroeger ook al goed in. Mijn 2 andere broers E en E zitten al en vermaken zich met “goeie” grappen. Mijn oudste broer A woont in Canada en slaapt nog. Ik zie mijn zusje M aanschuiven in haar sportkleren en kijk trots naar mijn 86 jarige vader die Zoom zelf vlot geïnstalleerd heeft, hij bestudeert de mogelijkheden op het scherm. Ik heb al permissie om straks snel van tafel te gaan omdat ik moet werken. E neemt mijn stoel, hij zorgt immers voor de catering van mijn ouders. Als laatste schuift mijn moeder aan, net als vroeger, druk met van alles voor ons, en als laatste tijd voor zichzelf.
In 1 minuut ben ik weer 40 jaar jonger. Zo was het vroeger. De hectiek, de snelle en soms ook flauwe grappen, de herkenbare dynamieken, het gelach. En ook de verbinding. Ik zie mijn ouders genieten van dit moment.
Zoals voor velen is het wel of niet bezoeken van onze ouders een lastig dilemma. Wat is verstandig, welk bezoek is noodzaak? De directe zorg van mijn fantastische broer E en zusje M en de catering van vriend E is noodzaak.
Het leven nog een beetje mooier inkleuren via deze virtuele keukentafel, daar dek ik graag de tafel voor.
Ik ben me bewust dat voor sommigen ook dit niet haalbaar is. Voor hen is dit een extra verdrietige tijd.
Morgen is E jarig, het begin van de lente. We zullen aan onze virtuele keukentafel proosten op hem en op rustigere tijden voor iedereen. Mijn broer uit Canada zal ik op tijd wakker schudden, ik mis hem anders op de vertrouwde plek naast mij aan tafel.
Overzicht van alle blogs
29 juni 2022
De stem van de engelen
22 december 2020
Voor sommige keuzes is moed nodig
03 december 2020
De Sint mag alles zeggen!
08 mei 2020
Een regenton vol tranen
16 december 2019
Fit het nieuwe jaar in
09 juli 2019
Een taartje bakken is nog niet zo eenvoudig
07 april 2019
De hommel
30 december 2018
Op de top van het Geluk
08 oktober 2018
Waar loop JIJ voor?
26 juni 2018
Mijn stethoscoop aan de wilgen
20 april 2018
Liefde en Ritueel
23 januari 2018
Verstoppertje
28 augustus 2017
“Ik denk dat ik haar maar houd”
01 mei 2017
Het verhaal van het meisje en haar geheime kistje.
01 maart 2017
Vijf jaar geleden ging de zaag er in.
19 januari 2017
Help, de schilder komt
07 december 2016
“Waar heeft u vroeger nooit om gehuild?”
17 augustus 2016
Mijn perfecte oma
27 mei 2016
Springen in het diepe.
29 februari 2016
Ik hoopte zo de zee te horen.
21 december 2015
De mooiste kerstboom van Utrecht
26 oktober 2015
Koekje van eigen deeg
24 augustus 2015
En dit ben ik gelukkig ook
22 juni 2015
“En hoe gaat het verder met je?”
20 mei 2015
Waar een kleurenanalyse niet goed voor is…
26 april 2015
Klokken luiden en de Zwarte Nel, goed voor de relatie
09 april 2015
Zo doen wij het niet bij de familie Smit
15 maart 2015
Bedding voor Jet
15 februari 2015
Rode kool met gehaktballen op Bonaire
08 oktober 2019
E.S.B.T.M. en we noemen haar Smitje
26 januari 2015
Een samengesteld gezin, het is ook gewoon ingewikkeld
12 januari 2015
“Ik mis je zo verschrikkelijk”
18 december 2014
Communicatie rondom kanker
29 november 2014
Een mooi gesprek
28 augustus 2014
Kankerpatiënten kampen vaak met relatieproblemen
24 juli 2014
5 reacties op "Weer samen aan de keukentafel"
Leuk idee, wil ik ook installeren met mijn kinderen.
Interessante blog. Ik zal eens zien of mij dit ook lukt met mijn directe kring. En by the way, E gefeliciteerd!
Wat ontroerend. Liefs voor jou lieve Ilse
Mooi, herkenbaar en kwetsbaar🙏🏻
Mooi Ilse !